У 1988 годзе, роўна 36 гадоў таму, савецкае тэлебачанне пачало паказваць бразільскі серыял «Рабыня Ізаўра». Ён стаў першай «мыльным операй», якую паказалі ў Савецкім Саюзе.
PALATNO расказвае пра самую знакавую і паспяховую «мыльную оперу» ў гісторыі.
Асноўны сюжэт
Дзеянне серыяла адбываецца ў XIX стагоддзі ў Бразіліі. У тыя часы яшчэ не было забароны на рабаўладанне. Галоўная гераіня, Ізаўра душ Сантус (яе іграе Луселія Сантус), нарадзілася рабыняй на плантацыі. Хоць яна мае светлую скуру і атрымала добрую адукацыю, паводле законаў таго часу, яна застаецца рабыняй.
Ізаўра жыве на плантацыі Альмейда, дзе яна і сутыкаецца з праблемамі і прыхільнасцю гаспадара плантатара. Сын гаспадара Леонсіу закаханы ў Ізаўру і пераследуе яе, але яна не прымае яго заляцанняў, бо марыць аб свабодзе і каханні з чалавекам, якога сапраўды любіць.
Ізаўра бачыць сваю будучыню ў вызваленні ад рабства і шчаслівым жыцці з мужчынам, якога яна кахае. Але яе шлях напоўнены перашкодамі: спробамі Леонсіу прымусіць яе стаць яго каханкай, а таксама інтрыгамі і цяжкасцямі, звязанымі з сацыяльнай няроўнасцю.
Галоўныя персанажы
- Ізаўра душ Сантус — галоўная гераіня, рабыня, якая змагаецца за сваю свабоду і каханне.
- Леонсіу Алмейда — антаганіст, сын гаспадара плантатара, які хоча прымусіць Ізаўру стаць яго каханкай.
- Алісія — жанчына з багатай сям’і, якая таксама прэтэндуе быць з Леонсіу.
- Мігель душ Сантус — бацька Ізаўры, які спрабуе выкупіць яе свабоду.
- Тобіяс — сапраўднае каханне Ізаўры, з якім яна хоча пабудаваць жыццё.
Асноўныя тэмы
Асноўнай тэмай серыялу была свабода. Ізаўра змагалася за свабоду і годнасць у свеце, дзе людзі падзяляюцца на свабодных і рабоў. Разам з гэтым у серыялу паказваюць складаную сацыяльную структуру Бразіліі таго часу (другая палова XIX стагоддзя): гэта і расавыя канфлікты, і праблемы класавага размеркавання.
Гісторыя ўзаемаадносін Ізаўры і Тобіяса паказвае, як каханне можа супрацьстаяць грамадскім абмежаванням і несправядлівасці.
Чаму серыял стаў папулярным у СССР і Беларусі
Серыял меў велізарную папулярнасць ва ўсім свеце. Ён стаў адным з першых бразільскіх серыялаў, які атрымаў глабальную вядомасць, перакладаўся і паказваўся ў шматлікіх краінах. У тым ліку, і ў Савецкім Саюзе, дзе стаў сапраўдным феноменам. Луселія Сантус, якая выканала ролю Ізаўры, стала міжнароднай зоркай.
«Рабыня Ізаўра» зрабіла важны ўнёсак у развіццё жанру «мыльных опер», а таксама ўздымала важныя сацыяльныя праблемы, якія былі актуальныя не толькі для Бразіліі, але і для многіх іншых краін.
У Савецкім Саюзе ў 1980-я гады такія сюжэты і атмасфера, што паказвалася ў «Рабыні Ізаўры», былі навінкай. Жыхары СССР не мелі доступу да заходніх серыялаў і фільмаў, таму бразільскія «мыльныя оперы» з іх экзотыкай былі своеасаблівым акном у новы свет. Серыял расказваў пра жыццё ў далёкай Бразіліі, якой людзі з СССР тады амаль не ведалі. Гісторыя пра прыгожую рабыню, якая змагаецца за свабоду і гонар, аказалася вельмі прывабнай для савецкай аўдыторыі.
Тэмы рабства, сацыяльнай няроўнасці і барацьбы за свабоду адлюстроўвалі многія ідэалы савецкай прапаганды. Гэтыя тэмы можна было лёгка інтэрпрэтаваць у кантэкст савецкага парадку.
Да таго ж у 1980-я гады савецкае тэлебачанне не прапаноўвала шырокага выбару тэлепраграм. Бразільскія серыялы трапілі на савецкае тэлебачанне аднымі з першых. Акрамя «Рабыні Ізаўры» на савецкім ТВ не трансліравалі іншых «мыльных опер», таму глядач не меў доступу да альтэрнатывы і гэта спрыяла вялізарнай увазе да серыяла.