Now Reading
Што такое Дзікі Захад? Першы эпізод аўдыёлекцыі «Кароткая гісторыя Дзікага Захаду»

Што такое Дзікі Захад? Першы эпізод аўдыёлекцыі «Кароткая гісторыя Дзікага Захаду»

дзікі захад, эпоха дзікага захаду, дзікі захад і амерыка, каўбоі

У серыі аўдыёлекцый пра Дзікі Захад мы даследуем невядомыя тэрыторыі, легендарныя постаці і цікавыя гісторыі, якія сфарміравалі Дзікі Захад. Што робіць Дзікі Захад такім захапляльным? Легендарныя перастрэлкі, дзёрзкія разбойнікі ці суровыя праваахоўнікі? Магчыма, гэта дух прыгод і абяцанне новага пачатку. Дзікі Захад — гэта сумесь фактаў і выдумкі, міфаў і рэальнасці. Галівуд і літаратура рамантызавалі гэты перыяд, але рэальныя гісторыі іншыя і яшчэ больш пераканаўчыя.

Незалежна ад таго, ці з’яўляецеся вы аматарам гісторыі, фанатам вестэрнаў або проста цікавіцеся гэтым захапляльным перыядам, у нас ёсць нешта цікавае менавіта для вас.

У першым эпізодзе мы адправімся ў падарожжа па XIX і пачатку XX стагоддзя амерыканскай гісторыі — у перыяд, вядомы як Дзікі Захад. Мы паглыбімся ў рэальныя гісторыі, міфы і ў адну з самых знакавых сусветных эпох.

Дзікі Захад: што гэта значыць і калі ён існаваў?

Назву «Дзікі Захад» выкарыстоўваюць для апісання перыяду ў амерыканскай гісторыі — ён пачынаецца ў 1840-х і заканчваецца ў першыя гады дваццатага стагоддзя. Гэта час значных перамен, якія паўплывалі не толькі на амерыканскую гісторыю, але і на ўвесь свет. Мы яшчэ абавязкова пагаворым падрабязна пра гэты фантастычны час каўбояў, дуэлей на рэвальверах і залатой ліхаманкі… Аднак спачатку трэба патлумачыць, што такога здарылася ў Амерыцы, што гэты перыяд стаў магчымым.

Пачатак дзевятнаццатага стагоддзя быў часам перамен для Злучаных Штатаў. У той час амерыканцы атрымалі незалежнасць ад Вялікабрытаніі, а першапачатковыя трынаццаць калоній пашырыліся і ўключылі некалькі новых штатаў.

Насельніцтва імкліва расло за кошт натуральнага прыросту, і за кошт іміграцыі. Аднак краіна працяглы час заставалася пераважна сельскай: большасць людзей жыла ў сельскай мясцовасці і працавала фермерамі.

Новыя тэрыторыі: пакупка Луізіяны, заваёвы ў войнах

У 1803 годзе амерыканскія ўлады купілі новы штат — Луізіяну. Прэзідэнт Томас Джэферсан вёў перамовы аб куплі ў Францыі вялікай тэрыторыі — амаль паўтара мільёна квадратных кіламетраў. І такім чынам, усяго за адну ноч, краіна павялічылася ўдвая. Гэта пакупка адкрыла велізарныя ўчасткі зямлі на захад ад вядомай усім ракі Місісіпі. Пасля гэтай падзеі людзі масава рванулі на захад — скараць новыя тэрыторыі. Дарэчы, вы дакладна чулі такія прозвішчы як Льюіс і Кларк — пра іх часта можна пачуць у фільмах і серыялах. Льюіс і Кларк даследавалі новую тэрыторыю Луізіяны некалькі гадоў.

пакупка луізіяны, штаты амерыкі
Пакупка Луізіяны значна пашырыла тэрыторыю Злучаных Штатаў Амерыкі.

У 1812 годзе Злучаныя Штаты ваявалі супраць Вялікабрытаніі — гэта вайна паўплывала на нацыянальную ідэнтычнасць і тэрытарыяльныя амбіцыі амерыканцаў. У той жа перыяд з’явілася ідэя Manifest Destiny — вера ў тое, што амерыканцам наканавана пашырацца па ўсім кантыненце.

Яшчэ адным ключавым фактарам да пачатку перыяду Дзікага Захаду была мексіканска-амерыканская вайна, якая адбылася з 1846 да 1848 года. Вайна прынесла Злучаным Штатам значныя тэрытарыяльныя заваёвы — сучасную Каліфорнію, Неваду, Юту, Арызону, Нью-Мексіка, Каларада і Ваёмінг. Новыя тэрыторыі толькі ўзмацнілі экспансіянісцкі дух амерыканцаў і падрыхтавалі глебу для засялення захаду.

Золата, пераезд на Захад, чыгунка і індзейцы

Наступнай важнай падзеяй была каліфарнійская залатая ліхаманка 1848 года. Першая знаходка золата ў Каліфорніі літаральна выклікала хвалю шаленства. Тысячы людзей з усяго свету сцякаліся на амерыканскі захад у пошуках шчасця і багацця. Масавая міграцыя кардынальна змяніла рэгіён. І менавіта так пачалася эпоха Дзікага Захаду.

Вядома, справа была не толькі ў золаце. У 1862 годзе амерыканскія ўлады на заканадаўчым узроўні заахвоцілі тысячы людзей пераязджаць на захад: ім прапанавалі зямлю за вельмі невялікую плату. Галоўная ўмова — добраўпарадкаваць тэрыторыю і пражыць на ёй мінімум пяць гадоў. Гэта дало штуршок для з’яўлення новых і павелічэння старых гарадоў на захадзе.

Важнай падзеяй падчас эпохі Дзікага Захаду было будаўніцтва транскантынентальнай чыгункі. Яе скончылі ў 1869 годзе. Будоўля злучыла ўсходняе і заходняе ўзбярэжжы: так падарожжы і гандаль сталі нашмат прасцейшымі і хутчэйшымі.

Амерыканская транскантынентальная чыгунка
Амерыканская транскантынентальная чыгунка.

Калі пасяленцы рухаліся на захад, яны сутыкнуліся з рознымі групамі карэнных амерыканцаў — кожная са сваёй багатай культурай і гісторыяй. На жаль, гэта часта прыводзіла да сур’ёзных канфліктаў. У 1830-м прэзідэнт Эндру Джэксан падпісаў Закон аб высяленні індзейцаў — гэта прывяло да прымусовага перасялення тысяч карэнных амерыканцаў з зямель іх продкаў на спецыяльна адведзеныя тэрыторыі. Гэта трагічная падзея, вядомая ў гісторыі, як «Сцежка слёз», прывяла да смерцяў індзейцаў і моцна паўплывала на іх супольнасці.

Залатая ліхаманка — той самы пачатак Дзікага Захаду

Памятаеце, мы казалі пра залатую ліхаманку? Дык вось з яе і пачаўся перыяд каўбояў, які рамантызавалі газеты, кнігі і галівудскія фільмы. Але давайце разбяромся, як гэта адбывалася? Хто здзяйсняў небяспечныя падарожжы на захад у пошуках шчасця?

Давайце пачнём з моманту, які распаліў гэтую легендарную залатую ліхаманку. У студзені 1848 года цясляр Джэймс Маршал працаваў на лесапільні Джона Сатэра. У адзін харошы дзень той самы Маршал і знайшоў паблізу лесапільні золата. Звестка пра адкрыццё хутка распаўсюдзілася, і да 1849 года тысячы людзей з усяго свету накіраваліся ў Каліфорнію.

Падарожжа ў Каліфорнію было сапраўдным подзвігам. Людзей, якія вырашаліся на яго і сцякаліся на захад Амерыкі, назвалі «сорак дзявятымі» — па годзе, калі па золата рванулі самыя смелыя. А што ўбачылі людзі, калі прыехалі на гэты славуты «залаты» захад? Маленькія гарады рэзка сталі буйнымі: да прыкладу, Сан-Францыска ўсяго за некалькі месяцаў пераўтварыўся з соннай вёскі ў шумны горад.

сан-францыска, дзікі захад, залатая ліхаманка
Сан-Францыска ў 1950 годзе.

У падобных заходніх гарадах, якія толькі-толькі пачалі буйнець з-за прыезду новых пасяленцаў, не было закону: яны былі напоўненыя салунамі, ігральнымі заламі і бардэлямі. Праца ў шахтах была цяжкай, як і жыццё побач: многія шахцёры жылі ў імправізаваных намётах ці халупах. У шахтах працавалі шмат гадзін, часта ў небяспечных умовах і без гарантыі поспеху.

Вось урывак з ліста маладога чалавека Уільяма Суэйна, які паехаў шукаць шчасце ў Каліфорніі падчас залатой ліхаманкі: «Дарагая сям’я, падарожжа было доўгім і цяжкім, але я нарэшце дабраўся да радовішчаў золата. Тут столькі людзей, якія ліхаманкава капаюць і шукаюць золата, — гэта ўсё захапляе і ашаламляе. Абяцанне багацця трымае нас усіх. Я вельмі сумую па дому, але надзея разбагацець трымае мяне тут».

Так пакрысе развівалася ідэя амерыканскай мары — ідэі, што кожны, незалежна ад паходжання, можа дасягнуць поспеху праз упартую працу і рашучасць. Яна прыцягвала розных людзей з усяго свету — Еўропы, Кітаю, Лацінскай Амерыкі. Яны ўсе ўнеслі свой уклад у мультыкультурную спадчыну ЗША.

Залатая ліхаманка паўплывала не толькі на тых, хто шукаў золата. Яна паскорыла пашырэнне Злучаных Штатаў на захад, а гэта, у сваю чаргу, прывяло да павелічэння перасяленцаў, развівалася інфраструктура — будаўніцтва дарог, чыгункі і тэлеграфных ліній.

А яшчэ залатая ліхаманка паўплывала і на карэннае насельніцтва — індзейцаў. Іх плямёны былі выцесненыя, а іх землі захоплівалі людзі, якія шукалі багаццяў. Негатыўныя наступствы адбіліся і на навакольным асяроддзі: метады здабычы карысных выкапняў нанеслі сур’ёзны ўрон ландшафту, рэкам і экасістэмам. Шнары гэтай дзейнасці ўсё яшчэ можна ўбачыць у некаторых частках Каліфорніі і сёння.

Калі першапачатковае шаленства залатой ліхаманкі пачало згасаць, многія майнеры павярнуліся да іншых магчымасцей на Захадзе. Некаторыя з іх сталі фермерамі або жывёлаводамі, а іншыя пераехалі ў новыя гарады. Рух на захад усё роўна працягваўся — людзі хацелі зямлю, рэсурсы і новы пачатак у іх жыцці. Гісторыя пра прыгоды і нястомную пагоню за марамі гучалі на працягу ўсёй гісторыі Дзікага Захаду.

* * *

Што пачытаць?

Вярнуцца ўгару