Фразы, якія дапамогуць вам культурна сварыцца па-беларуску

Ад Бога выспятка — невядома чаго!

Абтрэсці прах з ног — канчаткова, назаўсёды парваць з кім-небудзь ці чым-небудзь, адрачыся.

Абуць сэрца ў лапці — страціць цярпенне, раззлавацца.

Аб’ядаць вушы — надакучліва прыставаць з размовамі пра адно і тое ж.

Авохці мне! — выказванне здзіўлення, задавальнення, захаплення, спачування, абурэння.

Адарваць гнілому цяляці хвост — зрабіць штосьці не вартае асаблівай увагі.

Адарві ды кінь — нічога не варты чалавек, работнік.

Адпякаць пірагі — жорстка помсціць.

Ад’яда душы — назойлівы, надакучлівы чалавек.

Ад’ядаць вантробы/кішкі/пячонкі — страшэнна хваляваць, даводзіць да адчаю, моцна дакучаць.

Азяліць галаву — страшэнна надакучыць чым-небудзь (гаворкай, просьбай ці чымсьці іншым).

Араць дарогі — гаварыць глупства.

Бачыць на ражне — жадаць чалавеку смерці.

Бразгаць дзвярамі — паказваць рэзкі пратэст, не дабіўшыся свайго.

Браць на зы́хер — дзейнічаць самаўпэўнена, правакаваць каго-небудзь.

Варона ў паўлінавых пёрах — чалавек, які марна імкнецца паказаць сябе лепшым, больш значным, чым ён ёсць на самой справе.

Варыць ваду — здзекавацца з каго-небудзь, прыдзіраючыся да яго: «Пятрок спярша, як з арміі вярнуўся, любіў варыць ваду з суседа».

Вешаць нос на квінту — даходзіць да моцнага адчаю, маркоціцца, сумаваць.

Воленс-ноленс — незалежна ад жадання ці нежадання.

Вось табе і Юр’еў дзень! — вокліч здзіўлення, расчаравання.

Выдзіраць вочы — вельмі здзекліва дакараць.

Выганяць матыліцу — строга ўздзейнічаць на каго-небудзь: «Ці з яго толк будзе? Чуць што — і закруціць, і пайшоў!.. Я з цябе матыліцу выганю!».

Во́мегам вылазіць — кепска канчацца для каго-небудзь, не праходзіць бясследна: «Яна ж яму сёння хацела сказаць, што балаўства яго вомегам вылазіць».

Вымаць душу — моцна здзекавацца з каго-небудзь, мучыць пагрозамі.

Гавары з чортам з п’яным па́церы — выказванне абурэння, незадавальнення тым, з кім немагчыма весці размову, ніяк нельга дамовіцца.

Гнаіць душу — доўгі час прычыняць пакуты, хваляванні.

Гнуць дугі — падманваць.

Голь перакатная — бедны, збяднелы ці маральна заняпалы чалавек.

Даваць адлуп — рашуча аспрэчваць выказванне.

Даваць ѓарту — моцна сварыцца на каго-небудзь.

Даваць ды́хту — сварыцца.

Даваць пы́тлю — моцна правучыць, уздзейнічаць на каго-небудзь.

Даваць перуноў — гнеўна, з абурэннем пагражаць.

Данайскія дарункі — каварныя паслуга з мэтай прычыніць зло.

Даставаць гізунты — моцна здзекавацца, мучыць пагрозамі.

Дзякуй у шапку — выказванне нязгоды з непрымальнай прапановай.

Дзяўбці ў галаву — настойліва пераконваць каго-небудзь.

Жаба на языку не спячэцца — вельмі балбатлівы чалавек.

Жаба цыцкі дасць — хто-небудзь прападзе, згіне: «На якую трасцу ў мужыка галава на шыі? Вунь хоць бы і Лёшка Саўлюк — ніхто з яго радні не піў, а ён адбіўся ад рук, даждаўся, пакуль жаба цыцкі не дала».

Жыдкі лыткі — не хапае сіл, здольнасцей зрабіць, ажыццявіць што-небудзь.

Задаваць фефару — сурова распраўляцца, караць.

Збівацца з тро́пу — пачынаць весці няправільны, заганны спосаб жыцця, кепска сябе паводзіць.

Збіваць з панталыку — выклікаць замяшанне, разгубленасць, заблытваць.

Збоку прыпёку — зусім недарэчны.

Званіць у разбіты лапаць — балаболіць.

Зжыўшы лета да ў маліны — выказванне нязгоды з чыім-небудзь запозненым намерам зрабіць штосьці.

З душы верне — агідна, гідка, праціўна, моташна.

Знайшоў сякеру пад лаўкай — выказванне іранічных адносін да каго-небудзь, яго дзеянняў ці слоў.

З’ехаць з глузду — вар’яцець.

Каду́к яго! — вокліч абурэння, злосці, гневу ці здзіўлення.

Каб пуста было — выказванне злосці, нядобразычлівасці.

Капціць неба — жыць без мэты, без карысці.

Капыліць губу — крывіцца, выражаючы незадаволенасць ці злосць.

Кідацца рап’ём у вочы — раптоўна накідвацца на каго-небудзь з папрокамі.

Круціць катрынку — надакучліва гаварыць адно і тое ж.

Лезці чорту ў зубы — ісці на што-небудзь небяспечнае для жыцця.

Ліха яго! — выказванне абурэння.

Лыпаць вачыма — бяссэнсава глядзець; маўчаць, не ведаючы, што сказаць.

Мянціць языком — гаварыць упустую, пустасловіць.

Мокрая ануча — слабавольны, бесхарактарны чалавек.

Немач яго ведае! — невядома.

На які ляд — навошта, для чаго.

Ні к чорту не варты — вельмі дрэнны.

Паказваць дулю, фігу, кукіш у кішэні — спадцішка пагражаць каму-небудзь.

Пацеха з пустога меха — штосьці неверагоднае, незвычайнае.

У труне бачыў — страшэнна ненавідзець каго-небудзь, жадаць яму смерці.

Халера на яго — выказванне абурэння, злосці, гневу.

Хоцькі-няхоцькі — насуперак жаданню, незалежна ад жадання.

Хрэн у вочы — выказванне незадаволенасці, абурэння, здзіўлення.

Хоць святых вынось — няма сіл цярпець, нязносна.

Хоць ты гвалт крычы — склалася цяжкае, бязвыхаднае становішча.

Чэмер на яго галаву — выказванне прыкрасці, абурэння.

Як бот з левай нагі — вельмі, надзвычай дурны.

Як лапцем па балоце — вельмі недарэчна, нетактоўна сказаць што-небудзь.

Як вош на струп — настырна, назойліва.

Як дзядзька ў Вільні — збянтэжана, непрывычна.

Як дурань з дзвярамі — бяссэнсава, недарэчна.